علقمه

بسم الله الرحمن الرحیم

ان الذین امنوا و الذین هاجروا و جاهدوا فی سبیل الله یرجون رحمت الله و الله غفور رحیم.

وصیت‌نامه‌ی عباسعلی قاسمی

«الحمد الله رب العالمین و الصلاه و سلام علی خیر خلقه محمد و آله الطاهرین و لعنته الله علی اعدائهم اجمعین الی یوم الدین»

«اللهم ارزقنا الشهاده خالصا فی سبیلك تحت رابه نبیك مع اولیائك»

ای خدای بزرگ از تو می‌خواهم كه شهادت را نصیبم كنی و فقط برای رضایت ذات مقدس خودت و ما را از بندگان مخلص خودت و مؤمنین به پیامبرت حضرت محمد (ص) و از شیعیان حضرت علی (ع) و از مطیعان ولی امرت حضرت مهدی (عج) و نایب بر حقش امام خمینی قرار ده.

بار خدایا این كوله‌بار سنگین مسئولیت كه از شهدا برای ما باقی مانده چگونه بدون كمك تو ببرم.

بار خدایا این همه رنج و مشقت و این اشك چشمان كودكان شهدا و این ناله‌های جانسوز همسران شهدا و این گریه‌های سحرگاه پدران و مادران شهدا را چگونه تحمل كنم و آیا چگونه جبران كنم؟ آیا فقط با رفتن به جبهه جبران می‌شود یا كه با فتح كربلا و زیارت نجف اشرف؟

بار خدایا كودكان ما را دانش اسلامی و نوجوانان ما را آگاه به مسائل روز و جوانان ما را توفیق جبهه و جهاد و زنان و پیرمردان ما را توفیق كمك به جهادگران اسلام و همه‌ی ما را توفیق اطاعت و بندگی خودت را عنایت فرما تا بتوانیم زیر یگانه پرچم لا اله الا الله كه به دست بت‌شكن قرن ما، امام بزرگوارمان است در یك جبهه‌ی واحد، جهاد در راه تو بكنیم و كسانی كه می‌خواهند نور حق را خاموش كنند از صحنه‌ی روزگار بر اندازیم.

برادران، پدران، مادران و خواهران امروز نوبت امتحان رسیده است. امروز نوبت كشت و كار است در دنیا برای آخرت. امروز صدای مولایمان علی (ع) از محراب می‌آید. امروز صدای حسین از قتلگاه به گوش می‌رسد. امروز صدای مجاهد مردان كه در زندان‌ها به دست شاه خائن شهید شدند به گوش می‌رسد. امروز صدای پاسداران و بسیجیان كه در كردستان سرشان را بریدند به گوش می‌رسد. امروز صدای شهیدان جبهه‌ها به گوش می‌رسد و امروز صدای امام كه می‌گوید جبهه‌ها را پر كنید به گوش می‌رسد و اما نوبت آن است كه ما بگوییم لبیك. لبیك یا حق. بیایید بنشینید و كمی تفكر كنید ببینید كه پیامبران ما و امامان ما چگونه شهید شدند. علمای ما شهید شدند. همه‌ی برادران و حتی بعضی از خواهران ما شهید شدند. آیا این‌ها برای چه چیزی رفتند؟ و از آن طرف ببینید كه فئودال‌ها، سرمایه‌داران و خوشگذران‌ها در رخت‌خواب‌هایشان مردند. پس بنابراین راهی رفتنی در پیش است راهی كه از حضرت آدم تا به حال همه رفته‌اند. پس چه بهتر كه خودمان برای خدا برویم.

و اما ای امت حزب الله گوش به فرمان امامان دهید و هم چون پروانه در دور شمع وجود مقدسش بچرخید و هیچ‌گاه اطراف آن را خالی نگذارید. هر گونه كمك مالی، جانی، علمی و فكری كه می‌توانید به انقلابمان بكنید و به اثبات برسانید كه راه شهیدان را ادامه می‌دهید.

پدر و مادرم شهید شدن یعنی زنده شدن، یعنی مشعل پر نور شدن و راهنمایی حق پرستان شدن. بنابراین گریه بر شهید خوب نیست، گریه فقط برای حسین آموزگار شهدا.

برادرم شما بدون هیچ غم و اندوه، راهی كه می‌روید بروید كه در پایان به خدا خواهید رسید.

و اما خواهرانم شما هم چون زینب صبور و شكیبا باشید و با گریه نكردنتان مرا خوشحال كنید.

و تو ای همسرم ناراحت مشو چون همه‌ی ما این راه را به دو روز عقب و جلو خواهیم رفت. از فرزندم نگهداری كنید و خوب آن را پرورش اسلامی دهید كه خدا از شما راضی و خشنود گردد.

مرا در كنار برادران شهیدم در گلستان شهدا به خاك بسپارید كه به خوبی پیمان خود را با آن‌ها انجام داده باشم. برای همه‌ی شما صبر و اجر از خدای تبارك و تعالی خواستارم. والسلام

برادر شما عباسعلی قاسمی

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار رزمندگان اسلام موفق و پیروز بگردان.

 يادش گرامي و پر رهرو باد