علقمه

«ولا تحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتاً بل احیاٌ عند ربهم یرزقون»

گمان نکنید کسانیکه در راه خداوند کشته شدند مرده‌اند بلکه زنده‌اند و در پیشخداوند روزی داده می شوند.

اینجانب محمد علی نادیان وصیتنامه خود را در جملات زیر خلاصه می نمایم .

1- از پدر و مادر و برادران و خواهران و تمام اقوام تقاضا دارم اگر شهادت نصیب من شد قطره اشکی برای من نریزید بلکه شدیداً صبر و بردباری از خود نشان دهید تا مشت محکمی باشد بر دهان ضد انقلاب و یاوه گویان امپریالیسم.

2- پدر و مادر من باید مرا ببخشند زیرا برای من خیلی زحمت کشیدید ، پدر ومادر از مراحم عالیه شما بسیار متشکرم چون مرا تربیت اسلامی نمودید و به راه حق هدایت کردید.

3- من از دوستان می خواهم که به مسجدها و نماز جمعه هابیایند که پشت آمریکا و عوامل داخلیش را شکستمی دهد شرکت کنند ما از این مسئولین که برای خدا کار می کنند ، از پدر ، از مادر و برادران می خواهیم که این گول خوردگان را هدایت کنند و این ها باید بدانند که هر چه شهید که به لقاءال.. می پیوندند می بینید که چقدر به جبهه ها می روند و اگر این شهیدان نبودند هرگزاین اسلام و انقلاب به پیروزی نمی رسید که شهید گل سرخ بهشت است وپیام من به ملت ایران این است که هیچ وقت از صحنه خارج نشوید که این شما بودید که این شهیدان را بدرقه کردید و شهیدان شما را در آن دنیا شفیع خواهند شد و ما نمی دانیم چطور از شما تشکر کنیم

هر شهید ما به خاک خون تپیده راه حق     می رسد به گوش خلق قهرمان پیام او

پروردگارا من میخواهم که مرگ مرا شهادت در راه خود قرار دهی .            شهید علی نادیان

يادش گرامي و پر رهرو باد