علقمه

بسم الله الرحمن الرحیم

ان الذین امنوا و الذین هاجروا و جاهدوا فی سبیل الله یرجون رحمت الله و الله غفور رحیم.

وصیت نامه سردار شهید مرتضی آقایی

بسم الله الرحمن الرحیم((اِنَّ الَّذینَ آمَنوا وَ هاجَرو وَ جاهَدُو فی سَبیلِ الله بِاَموالِهِم وَ اَنفُسِهِم اَعظَمَ دَرجَه عِندَ الله وَ اولئِکَ هُمُ الفائِزوُنَ))

کسانیکه به پروردگارشان ایمان می آورند و برای برقراری دین الله و حکومت توحید از دیارشان هجرت می کنند و برای بقا و پایداری قرآن با جان و مالشان در راه خدا جهاد می کنند، بزرگترین درجه و مقام را در نزد خداوند کریم دارند و به راستی که آنان رستگار دو عالمند.(قرآن کریم)

با درود فراوان بر رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران امام خمینی این پیرمردی که همچون کوه در مقابل این جنایتکاران ایستاده و بدن آنها را به لرزه درآورده است و درود بر شهیدان به خون غلطیده اسلان از صدر اسلام تا انقلاب اسلامی ایران و سلام بر ملت شهید پرور ایران که اینگونه جوان هایی به جامعه تحویل می دهند. ای ملت شهید پرور ایران انسان باید مکتبی را انتخاب کند که در آن شهادت معنی داشته باشد و شهادت را سرمشق خویش قرار دهد تا به هدف برسد. شهادت وسیله ای است برای رسیدن به هدف و شما ای ملت ایران همیشه برای امام دعا کنید و سخنان امام را سرمشق قرار دهید. شما ای جوانانی که نمی توانید به جبهه بیایید، شما در همان پشت جبهه در دهان منافقان بکوبید و آنها را سرکوب کنید. ای ملت شهید پرور بروید در صفوف نماز جمعه ها شرکت کنید و آن صف ها را پرکنید و اما شما جوانانی که مسئولیتی بردوش شما گذاشته شده است، خدا نکند که روی هوای نفس کارکنید و شما می  دانید که انسان اول باید جهاد اکبر کند و یعنی مبارزه با هواهای نفسانی و بعد جهاد اصغر که مبارزه با کفر و منافقان است. (شجاعترین انسانها کسی است که برنفسش غلبه کند.حضرت علی(ع) ). پدر و خانواده من برای کشته شدن من گریه نکنید ون در راه خدا رفته ام. والسلام علیکم ورحمت الله و برکاته.

                                       قسمتی از نامه شهید مرتضی آقایی

پس از حمد و ثنای خداوند و درود بر امام عزیز شروع می کنم. اگر گوش فرا دهی صدای مناجات شبانه حضرت علی(ع) را در محراب خواهی شنید و ناله علی که در نخلستان از تنهایی بلند است دلت را خواهد فشرد و روحت را خواهد آزرد. مگر نه اینکه انسان هرچه بیشتر به خدا نزدیک می شود تنها می شود و مگر نه اینکه شخصیتهای بزرگ و روحهای بزرگ و پر عظمت تنهایند و مگر نه اینکه خدا تنهاست و علی(ع) را ببین که اینگونه در میان انسانهای بیشمار چگونه تنهاست. تنها گام برمی دارد و چگونه تنها در میان خیل قاسطین ضد عدل و عدالت و مارقین احمق و افراطی و ناکثین و رفیقان نیمه راه و از پشت ضربه زن مبارزه و جهاد می کند و از راه نمی ماند و همه رایک به یک با آگاهی می شناخت و با استقامت صبر پیشه می کرد و با ایمان قوی در مقابل مشکلات می ایستد و تنها می ماند. آری، علی(ع) تنها بود و مظلوم و با روحی بزرگ انسان کامل در تنهایی شهید شد و در تنهایی درنیمه شب در محراب کوفه به معبود خویش پیوست...  آری حسین(ع) نیز تنها بود و در صحرای سرخ سوزان کربلا آنجا که سخن از حق بود، آنجا که سخن از فداکاری و خون بود، آری آنجا نیز فرزند پیامبر تنها بود. او را تنها گذاشتند، تنها در میان یارانش به شهادت رساندند. همه آنهایی که عبادت می کردند و ادعای مسلمان بودن می کردند او را در میان میدان عمل تنها گذاشتند.

آری امام خمینی ما نیز الآن در جهاد تنهاست و همه ملت ما تنها هستند. همه از هرجا بر ما هجوم می آورند. آری ما باید امام را یاری کنیم، به سخنان او که سخنان قرآن و خداوند است گوش بدهیم و به آن عمل کنیم. به حرف اینها که این طرف و آن طرف میزنند ، زنها می نشینند دور هم میزنند، مردها سر کوچه ها و دکانها می نشینند و می زنند گوش ندهیم. ماهمه پیرو قرآن و دین هستیم و امام ما از قرآن و دین می گوید. اگر می خواهیم امام حسین(ع) و همه امامان ازدست ما راضی باشند، باید به سخنان امام گوش بدهیم و پیرو او باشیم که اگر اورا تنها بگذاریم، فردا دیگر فایده ای ندارد. نباید مثل آنها که علی(ع) و امام حسین(ع) را تنها گذاشتند، خمینی را تنها بگذاریم.

اگر خداوند از دست ماراضی باشد برای ما کافی است. ما فقط در زندگی مان باید برای خدا کارکنیم و رضایت خدا را بدست آوریم. ما اصلاً به دنیا آمده این که خدارا عبادت کنیم و خدا را پرستش کنیم تا بنده واقعی خدا باشیم. همیشه یاد خدا باشید و نمنازهایتان را با حضور و یاد او بخوانید.

 يادش گرامي و پر رهرو باد